Over het algemeen zijn de zomermaanden niet al te inspirerend wat de fotografie betreft. Meestal doe ik het wat rustiger aan om even bij te komen van het drukke voorjaar met een zomerstopje voor de workshops. Met de warmte van begin augustus kon dat geen kwaad. Rond de supermaan van 10 augustus begon het allemaal: dagelijks de meest waanzinnige wolkenluchten in Nederland. Tijd om weer in actie te komen en er bijna dagelijks te zijn.

De supermaan van zondag 10 augustus waar het allemaal mee begon. Ik was op zoek naar de Bevers die ik op dat moment even kwijt was. De beste locatie was dichtgegroeid met waterplanten en de regelmaat was er even uit.

 

Op woensdag 20 augustus was ik op het water om het aankomende weekend goed voor te bereiden voor een groep van zes personen die een lang weekend langs zouden komen om de Biesbosch te fotograferen. Op het open water kwam deze Cumulonimbus voorbij; een aambeeld-vormige onweerswolk van enorme omvang. Gelukkig kon ik hem ontwijken!

 

En zo nog meer indrukwekkende wolkenpartijen gevolgd door zwaar onweer. Deze kon ik niet ontwijken, maar kon gelukkig wel schuilen op een veilige plaats. De groep die een lang weekend langs zou komen ging het o.a. om de Visarenden die rond deze tijd een tussenlanding maken in de Biesbosch en er enkele weken blijven om vervolgens door te vliegen naar het zuiden. Alles is dit jaar anders; zo ook met de Visarenden. Slechts enkele had ik er gezien, laat staan dat ik enig verband had kunnen zien tussen de visstekken en hun vaste plaatsen in meestal dode bomen. Ik had besloten om goede kansen te zoeken voor IJsvogels en had wat lange bevertakken meegenomen in de boot om gunstige uitkijkplaatsen op visjes te creëren. Genoeg IJsvogels op het moment … Tijdens het schuilen vond ik op de valreep de perfecte kans om dit te doen. Vijf IJsvogels schoten er constant voorbij die aan het vissen waren op een plek waar geen takken boven het water aanwezig waren. Da’s mooi! Zometeen meer hierover.

 

Ik was nog niet terug met de boot na het plaatsen van de tak of er zat al een IJsvogel op. Inmiddels was het aangenaam weer geworden.

 

Dan weer een prachtige sfeervolle ochtend met een privé-workshop die precies op het goede moment was ingepland. Als kers op de taart namen we plaats in de schuiltent achter de bevertak waar binnen een kwartier een IJsvogel ging zitten. Daarna bleef het stil, maar dat deerde niet na deze mooie kans.

 

De volgende dag ben ik zelf nog een tijdje in de schuiltent gaan zitten om te zien hoe vaak ze er langs zouden komen. Nog steeds vaak genoeg, al zouden de jonge pas uitgevlogen IJsvogels snel uit het territorium worden gezet.

 

 

 

De club van zes personen arriveerde vrijdagavond. Na een flinke regenbui konden we vertrekken voor de Bevers. Van te voren had ik voorzichtig gezegd dat het niet mee zou vallen en we afhankelijk zouden zijn van toevalstreffers. Zo was het nu eenmaal … Nog maar net in de Biesbosch kwamen we gelukkig de eerste ’toevalstreffer’ al tegen! Deze bleef ook nog even mooi op de kant zitten en de camera’s lieten flinke salvo’s horen. Ze hadden hem allemaal scherp op de foto van erg dichtbij in redelijk goed licht. Dat kon niet meer stuk! Voor mij een heel opluchting dat het eerste deel van de missie al was volbracht.

 

De volgende ochtend weer vroeg op om op pad te gaan met deze zeer gezellige vriendenclub! Het werd een bijzondere ochtend met vele speciale waarnemingen; o.a. een Kerkuil op zeer korte afstand en dat overdag. Ook hebben we nog kunnen genieten van de baltsende IJsvogels. Ieder moment zouden ze weer kunnen gaan broeden.

 

Een dag later bij het posten bij de tak bleek dat inderdaad het geval. Er was er nog maar één te zien, zodat de kans wel erg klein was geworden dat er nog eentje op die ene tak ging zitten. Jammer maar helaas … Er landde wel een jonge Koekoek op korte afstand die we mooi op de foto konden zetten.

 

Nog even snel een andere locatie opgezocht waar de IJsvogels al voor derde keer dit jaar hun jongen grootbrengen. We sloten het lange weekend af met een stevige regenbui en keerden terug naar de haven.

 

Deze foto maakte ik tijdens één van de verkenningstochten op zoek naar nieuwe kansen. Voor dit jaar worden er geen speciale bevertochten meer gedaan omdat de regelmaat wat uit hun gedrag is en de avonden alweer te kort. Voor nu staan er nog enkele workshops op het programma, gevolgd door een korte vakantie. Dan gaan we de sfeervolle herfst alweer in. Vanaf oktober zullen er ‘opstapdagen’ op het programma komen te staan. Deze worden kort van tevoren op de website en op de bedrijfspagina op Facebook aangekondigd bij goede weersomstandigheden. Nu maar hopen op een beetje stabiel weer, anders dan vorig najaar en winter waarbij deze actie grotendeels in het water is gevallen.

Tijdens het schrijven van dit blog kreeg ik dit mailtje van de groep van afgelopen weekend: “Allereerst nog mijn/onze complimenten voor het afgelopen weekend. Het was zeer goed verzorgd en voorbereid. Iedereen heeft er veel van opgestoken en we hebben veel mooie dingen gezien en gefotografeerd. Daarnaast was het ook heel gezellig!”

Rick, René, Hans, Gerard, Kees en Theo, ook bedankt voor dit erg leuke weekend!

Grts, Bas