Review Leica Ultravid 8×50 HD Plus verrekijker

Sommige mensen kunnen we ons niet inbeelden zonder verrekijker. Zo hebben we Nico de Haan, volgens mijn zwager is zijn hoofd om zijn verrekijker heen gegroeid. Evengoed een zeer prettige en vriendelijke vogelpromotor! Aan de andere kant van het spectrum hebben we Kim Jong-Un, ook een groot liefhebber van de verrekijker.
Voor de natuurfotograaf is het erg ontspannend om naast het fotograferen de dieren te observeren met een verrekijker.  Het geeft een weldadige rust, waar de dieren erg goed op reageren. Liever gezegd, niet op reageren en gewoon hun gang blijven gaan. Natuurlijk is het erg handig om de dieren van De Biesbosch vroegtijdig te spotten gedurende het varen, om ze daarna in alle rust te benaderen en ze nooit als een verrassing komen, wat niet gunstig is. Kijken, observeren, genieten en fotograferen is een heerlijke combinatie; de ogen zijn al verwend voordat je thuiskomt!

Het aanbod van verrekijkers

Bij de keuze van een goede verrekijker word je al snel overvallen door keuzestress. Het aanbod van goede kijkers is enorm gegroeid de laatste jaren. Nu heb ik het geluk al vele kijkers uitgeprobeerd te hebben van mijn gasten en zodoende mijn voorkeur voor een merk en vergrotingsfactor (8x) al gevonden te hebben. Al geef je er nog zo veel geld aan uit, dé perfecte kijker voor alle omstandigheden bestaat niet. Voor een flink bedrag wil je eigenlijk geen nadelen zien. Lastig dus om een goede keuze te maken, waar je later geen spijt van krijgt.

Vereisten aan de kijker in de Biesbosch

Eerste vereiste aan mijn kijker is dat deze lichtsterk is. De lichtomstandigheden op de schaduwrijke plaatsen van de Biesbosch vereisen dit nu eenmaal. Daarnaast is het natuurlijk erg leuk de bevers te observeren in de late schemer wanneer het ophoudt met fotograferen. Dit betekent dat de diameter van de frontlenzen minimaal 42mm  zou moeten zijn bij een vergrotingsfactor van 8x, liever nog 50mm of meer. Dit wordt met 8×50 aangeduid. Bij 50mm of meer gaan het gewicht en volume een rol spelen. Of dit een nadeel is, betwijfel ik. Mijn ervaring is dat zwaardere verrekijkers wat minder snel trillen of bewegen dan de lichtgewicht exemplaren, mits de kijker goed in de hand ligt en goed uitgebalanceerd is. Ik hoef er toch niet mee te sjouwen, daar ik hem altijd meeneem in de boot of de kajak.

Verrekijkers kijken op internet en reviews lezen

Dat het een kijker uit midden- tot topsegment zou gaan worden, was al beslist. Zo’n ding gaat je leven lang mee en ik ben natuurlijk al behoorlijk verwend met goed glas voor mijn camera. De keuze valt dan snel op Swarovski, Zeiss, Leica, Bynolyt of Meopta. De laatste twee zijn opvallend goed volgens de reviews voor een zeer schappelijke prijs. Kijkers van de andere merken zijn helaas erg duur, zeker wanneer je voor de betere gaat met fluoriet lenzen, net als bij de Canon ‘L’ lenzen en tegenwoordig ook in de nieuwste telelenzen van Nikon. Nikon en Pentax maken overigens ook bijzonder goede verrekijkers en ik zal er best nog een paar vergeten.

De reviews op internet leerden me in korte tijd alles over lichttransmissie, vergrotingen, uittredepupillen, beeldhoeken en velden, schemeringsgetallen en de termen die horen bij de optiek zoals we die bij de fotografie ook kennen als scherpte, resolutie,  CA-randen (kleurrandjes bij hoge contrasten) en meer.
Dan hebben we ook nog de keuze voor een model ‘porro’ (met knik) en een dakkant-kijker met oculair en objectief in één lijn. De optische kwaliteit van een porro is nog steeds onovertroffen t.o.v. een model dakkant, bovendien goedkoper en geeft altijd een meer natuurlijke scherptediepte aan het beeld. De keuze in ‘porro’s’ is echter redelijk beperkt. Meest geroemd is de Swarovski Habicht. Het design van een dakkant is natuurlijk veel eleganter, compacter en gemakkelijker water- en stofdicht te maken.

Verrekijker reviews door vogelaars

Door de vogelaars wordt over het algemeen het merk Swarovski de hemel in geprezen en niet geheel onterecht, denk ik. Ik heb het genoegen gehad deze regelmatig uit te mogen proberen op de boot en dit viel bepaald niet tegen. Vooral de ‘EL’ serie is erg fraai, maar ook erg duur. Waar de Swarovski’s om bekend staan, is de zeer prettige, wat warm aanvoelende kleurweergave, waar de Zeiss over het algemeen wat kouder van kleur is en de Leica’s het meest neutraal, voor zover ik het allemaal goed gezien heb. Maar wat een prijzen! Nu hebben vrijwel alle grote merken tegenwoordig ook goedkopere series op de markt gebracht, maar deze scoren toch allemaal wat minder, met name als het gaat over CA-randen en resolutie/scherpte in de randen. Nu heb ik vele kijkers in mijn handen gehad die zeker niet goedkoop waren, maar wel deze zeer irritante randen lieten zien. Dit fenomeen vind je ook terug in de reviews op internet.

De keuze voor de Leica Ultravid 8×50 HD Plus

Slechts zelden heb ik door een Leica-verrekijker mogen gluren op de boot. Schijnbaar zijn ze niet al te gewild, te duur, of wat dan ook. Had ik dit genoegen wel, dan viel meteen de overweldigende detailweergave op. Dit wordt ook genoemd in vele reviews van dit merk. Of je nu voor de dure Ultravid-serie kiest, of de iets goedkopere Trinovid, er is live in het veld (veel) meer detail te zien dan op welke foto dan ook. Dat is gaaf, dat is genieten! Nu is dit bij de topkijkers van de andere merken ook het geval, maar de Leica’s bleven mij het meest bij wat dit betreft. Een ander voordeel van de Leica’s is dat ze bij gelijke vergroting en lensdiameter een stuk compacter zijn dan de kijkers van de andere merken. Ze zijn zelfs iets lichter van gewicht.

De Leica Ultravid 8×50 HD Plus

Prijzen vergelijken op internet

Toch maar eens kijken op internet wat zo’n Ultravid dan kost. Dat was even slikken, totdat ik er eentje in de aanbieding trof met maar liefst 34% korting erop. Dan heb je een Ultravid voor praktisch de prijs van een Trinovid. Over de Trinovid overigens ook veel lof in de reviews. De nieuwste Noctovid viel buiten bereik vanwege de prijs … Ze hadden ze alle drie in de aanbieding van de 8×32 tot de 8×50, waarvan helaas de zeer compacte en courante 8×42 al was uitverkocht. De 8×32 zou iets te weinig lichtsterk zijn voor mijn doel, bleef de wat lompere 8×50 met een gewicht van een kilogram over. Echter nergens een review van deze verrekijker te vinden op internet; vreemd. Over de populaire 8×42 vind je dan weer meer dan genoeg positieve info, zowel van het ‘oude’ model als de nieuwere ‘plus’ die sinds 2015 op de markt is gekomen met een iets verbeterde lichttransmissie. Ik besloot ‘de gok’ te nemen en tot bestellen over te gaan. Terugsturen binnen twee weken kon altijd nog.

Unboxing de Leica Ultravid 8×50 HD Plus

Twee dagen later werd een erg grote doos afgeleverd door de post met daarin de heel erg technisch uitziende doos van de Leica Ultravid. Even schrikken dat er slechts ‘HD’ op stond, zonder ‘Plus’ erachter. Snel de kijker eruit halen; de lettertjes ‘HD’ stonden erop in rood. Heel subtiel weergegeven dat het hier wel degelijk om de ‘Plus’ gaat. De kijker voelt ontzettend solide en redelijk zwaar aan, maar zeker niet te lomp. Een oer Duits product dat zelfs heel erg technisch ruikt. “I love the smell of a Leica in the morning.”
Hij kwam net te laat om even ruimte te maken in mijn fototas, dus zonder de Leica ging ik op weg om mijn fameuze bevertour te gidsen. Even tot morgen wachten om hem in de praktijk te gaan testen. Een snelle blik in de tuin was wel “wow, wow en nog eens wow.” Nu ben ik geen topverrekijker gewend, maar dat dit erg bijzonder is, was meteen duidelijk.

De Leica Ultravid 8×50 HD Plus; in de praktijk bevers kijken

Een dag later had hij een mooi plekje in de fototas gevonden en was de rechter tube gecorrigeerd met de dioptri-instelling die je doet door de achterste knop op de scherpstelknop uit trekken. Heel fraai! Hij had slechts een minieme slag nodig om hem gelijk te stellen met de linker tube.
De oculairringen zijn met een tussenstand uit te draaien en vast te klikken. Handig voor brildragers waar deze kijker met een ‘eye relief’ van 17mm bijzonder geschikt voor is.

Op naar de Biesbosch voor een kajaktrip in een kreek met vele bevers die zich goed laten zien de laatste tijd. Zonder er last van te hebben hing de Leica de hele avond aan mijn nek middels de zeer comfortabele en luxe draagband. De eerste bever liet zich al snel bekijken door de kijker. Nu weer een grote “wow.”
Kraak en kraakhelder kon ik hem in z’n ogen kijken en de haartjes op z’n kop tellen. Later in de schemer hetzelfde en nog kleur zien ook. Nog later in de schemer is het beeld door de kijker helderder dan met het blote oog.
Bij een zwaan tegen de zon in waren er enkele kleurrandjes te zien, maar dat was het dan ook. Verder kon ik de bevers véél beter en sneller waarnemen door dwars door de wilgentakken te focusseren. Deze Leica geeft een haarscherp beeld op de plek waar je het hebben wilt -op de oever dus- en maakt van al het overige een fraai boterzacht bokéh. Nu weet ik natuurlijk waar ik de bevers verwachten kan, maar weet zeker dat ik ze nu veel sneller in de gaten heb. Dan is het even wachten tot ze uit de dekking komen en we kunnen (voorzichtig) gaan fotograferen.
Het gezichtsveld is met 117 meter op 1000 meter is wat smal, ik ervaar dit niet als een nadeel. Met de uittredepupil van 6,2mm (dit is groot) had ik alles bijzonder snel in beeld, zonder moeite te hoeven doen de kijker precies onder de goede hoek voor mijn ogen te houden om door een kleine opening te kijken. Bij sommige minder lichtsterke kijkers vond ik dit altijd een flink nadeel.

Geen bever blijft onopgemerkt tussen de wilgen …

Enfin, hij voldoet dus ruimschoots aan de hierboven geschetste verwachtingen en nog veel meer dan dat. Lastig om te laten zien daar deze beelden zich in mijn hoofd bevinden en niet op een geheugenkaart. Ze zullen er echter heel erg lang blijven zitten, zo veel indruk heeft dit gemaakt!
Verrekijkerkijken is leuk en ik kan het iedere fotograaf aanraden dit vaker te doen door een topverrekijker, van wat voor merk dan ook. Het enige frustrerende kan zijn dat de techniek nog lang niet ver genoeg is om een foto van gelijke kwaliteit te kunnen maken als het beeld dat dit soort kijkers geven.

Aankoopadvies voor een verrekijker

Kies er altijd eentje naar je eigen voorkeur en gebruiksomstandigheden en probeer ze natuurlijk altijd even uit in de winkel, of op speciale ‘verrekijkerdagen’, zoals door verschillende winkels en andere organisaties met regelmaat worden georganiseerd. Verdiep je ook even in alle verrekijker-termen om de juiste keuze te kunnen maken. Vele reviews en duidelijke uitleg van de terminologie vind je op de website van de Twentse Vogelwerkgroep.
Iedereen die meegaat met een fotoworkshop van Fotosloep kan natuurlijk de Leica Ultravid 8×50 HD Plus even uitproberen. Kijk ermee uit, het is erg verslavend!