Afscheid van het kruiend ijs
Al duurde het veel langer dan gehoopt, het vorstverlet was een erg leuke en leerzame periode. Het was de hoogste tijd dat ik eens wat aan de landschappen ging doen en een mooiere gelegenheid was niet denkbaar. De kleuren van het ijs, de simpele lijnen en wat perspectief waren niet al te moeilijk om te zien en vast te leggen. Contrast zoeken in het lijnenspel en eventueel de lucht wat ‘drukken’ met een grijsverloopfilter. Het blijft natuurlijk altijd een kwestie van aandacht geven. Alles wat je aandacht geeft groeit. In dit geval hopelijk de kwaliteit van de foto’s.
De magische momenten die in het geheugen staan gegrift van de dierenfotografie blijken ook voor te komen als je erop uitgaat voor landschappen. Die ene foto waar je voor op pad gaat blijkt het net niet te zijn, terwijl de andere foto die op de valreep is gemaakt, na nog even goed rondgekeken te hebben, het wél blijkt te zijn. Het vooringenomen beeld blijkt ook hier niet te werken voor mij. Toch maak ik ze niet als ik niet op pad ga voor de foto die vooringenomen was.
Wat langer op die ene locatie blijven hangen zorgt voor een betere expressie van de sfeer ter plaatse; in dit geval veel kou.
Markermeer in de buurt van Lelystad tijdens het hoogtepunt van de vorstperiode.
Zelfde avond met de 70-200mm gemaakt.
Een week later (dit weekend) langs dezelfde dijk van Lelystad naar Enkhuizen. De dooi is ingevallen met kruiend ijs tot gevolg. Aan de Friese kant van het IJsselmeer is nu een enorme drukte met duizenden belangstellenden. Langs het Markermeer is het misschien iets minder spectaculair, maar wel lekker rustig en zodoende veel meer tijd en rust om het eigen dingetje te doen.
Soms geldt: hoe minder licht, hoe beter. Hier is de flitser erbij gepakt met een remote control om het ijs op de voorgrond wat bij te lichten.
Nog minder licht nadat de zon al lang onder is gegaan. Nu zonder flitser, maar nog wel een grijsverloopfilter voor de lens.
De laatste waarmee het vorstverlet wordt afgesloten.
Tot de volgende keer in de Biesbosch!
Grts,
Bas