De ontwikkelingen bij de ijsvogeltak
De laatste ijsvogeltrips met gasten erbij gingen niet helemaal naar mijn zin. Ik vond dat er te weinig actie was bij de ijsvogeltak. Tijd om er zelf eens uitgebreid voor te gaan zitten en uit te vogelen hoe het zit met de vliegroutes van de ijsvogels ter plaatse. Dat er iets is veranderd, was meer dan duidelijk.
Het extreme weer en neerslag van de afgelopen week zorgen natuurlijk ook voor gedragsveranderingen bij de ijsvogels. Daarnaast is het water weer glashelder geworden nu de vakantiedrukte op het water voorbij is. Het laatste zorgt ervoor dat de kleine visjes zich veel meer verborgen gaan houden onder laaghangende struiken e.d. Wat dit betreft staat de bekende ijsvogeltak meer dan ideaal. Tijdens één van de laatste stormen is er een flinke wilgentak ingewaaid. Het zit er vol met vis!
Het hele jaar waren de vroege ochtenden het meest gunstig. Nu het de laatste tijd wat minder liep, besloot ik weer eens in de middag te gaan. Dat bleek een schot in de roos!
Al bij aankomst zag ik een ijsvogel op de tak zitten. Toeval zoals de vorige keer? We zouden het gaan zien zodra hij uit zichzelf wegvloog en hoe lang het zou duren voor hij weer terug was. Dat was deze keer heel erg snel binnen een kwartiertje. Nu bleef hij lekker op zijn tak zitten en dutte wat in. Een beetje saai was het wel, maar het plezier daarom niet minder. Hij zat daar op een meter of drie afstand van de tent!
Gaaaap. Zo nu en dan heb ik toch maar afgedrukt voor een foto’tje voor dit weblog.
Op de foto’s is duidelijk te zien dat het om een jong van voorgaande legsels gaat, uit het nest dat om de hoek lag van deze ijsvogeltak. Hier zijn dit jaar twee broedsels uitgevlogen. Daarna heb ik de volwassen helaas niet meer gezien.
Na een klein half uurtje besloot ik een bak koffie in te schenken, met de ijsvogel nog steeds op de tak, toen ik een schel fluitje van rechts aan hoorde komen. Nog een ijsvogel dus. De ijsvogel voor mijn neus stoof er direct op af en joeg de andere met een enorme felheid weg. De sterkste van het nest heeft dus het poeltje geclaimd als zijn territorium. Jammer voor de andere jongen, maar uiterst gunstig dat hij vanaf deze tak het hele poeltje kan overzien.
Tijd om de boel op te pakken en te kijken waar de andere ijsvogels gebleven zijn. Ik zette de tent net op de hoek op waar ik de andere ijsvogel(s) vermoedde. Hier had ik nog net zicht op de vorige tak. De tent nog niet opgezet of daar zat hij weer. Nu kreeg ik een beetje spijt van het verplaatsen; hij gaf zichzelf een zeer uitgebreide poetsbuurt met het zonnetje erop …. Jammer dan. Hier ga je aan wennen omdat dit zo vaak gebeurt.
Op de tak waar ik nu zat gebeurde helemaal niets gedurende twee uur en op de andere tak bleef het jonge mannetje maar terugkomen. Af en toe vloog hij op zodra er een andere ijsvogel in de buurt kwam. Nu het al wat donkerder werd, besloot ik nog even bij de andere tak te gaan zitten.
Binnen 10 minuten zat hij weer na het opzetten van de tent.
Al met al een welbesteed tripje naar de ijsvogels dus. De volgende ijsvogeltour met gast(en) erbij gaan we dus vroeg in de middag doen!