Het was me een weekje wel met de bevers de afgelopen week. Erg veel regen, een dreigende onweersbui waardoor we er één af moesten breken en veel wind. Over het algemeen veel donkere avonden dus. De meest bijzondere was de kajaktrip samen met Bert. Met een gulle lach van geluk opende hij de deur van zijn camper. “Kom even binnen kijken” Met 54 jaar met pensioen heeft hem duidelijk goed gedaan. Hij bleef op de parkeerplaats overnachten. De vrijheid …
We begonnen de kajaktrip met droog weer, dat was al heel wat voor deze week. Al snel ging het regenen en werd het minder aangenaam. Gelukkig kwamen we al snel een actieve bever tegen. Om ze goed te fotograferen was weer wat anders met dit erg donkere weer. Eerlijk gezegd hou ik er wel van om met druilerig weer door de Biesbosch te struinen in een kajak. De regenhoes voor lens en camera bewees goede diensten.

“Ondanks de regen een fantastische avond gehad. Ik heb een bever op 2 meter afstand in de ogen gekeken“, schreef hij mij een dag later. Missie geslaagd, maar hij mag van mij nog een keer mee met de gewone bevertour om betere foto’s te maken bij betere lichtomstandigheden. Doen we binnenkort!

 

De gulle lach van Bert ..

 

Met donker weer zijn ze vaak vroeg in de avond al actief. Deze zat luidruchtig te knagen.

 

Moeilijk fotograferen in zo’n donker gat ..

 

Dezelfde bever zat even later te poetsen op de kant.

 

En vervolgens weer op een andere plek.

 

Dat deed hij precies waar ik op dat moment lag met de kajak. Precies goed in beeld. Dit is de locatie waar ‘Elvis’ leefde tot anderhalf jaar geleden. Hij is opgevolgd door een bever die er precies op lijkt. Ongeveer even groot (iets kleiner nog) zelfde lichte kleur, zelfde knik achter de kop en even ‘relaxed’ en ook goed te benaderen. Ik noem hem ‘Elvis de tweede’.

 

Een dag later bij de gewone bevertour met de boot ook weer erg donker weer en de bevers al vroeg op de avond actief. Nu waren ze erg schuw en lastig te benaderen. Er leek sprake van wat spanningen onderling in de familie. Deze keer wat meer op afstand blijven dus. Met de bever wat meer in zijn leefomgeving gefotografeerd, is goed te zien hoe reusachtig groot ze zijn.

 

Een driejarig jong ging nog wel even knagen op tamelijk korte afstand van de boot.

Morgen weer een poging voor de ijsvogels die zich gisteren niet erg vaak lieten zien. Ze zijn inmiddels hun jongen aan het voederen, maar nog niet al te vaak. Bovendien stond het water weer erg hoog, wat het vissen erg moeilijk maakt voor ze. Morgen wellicht een betere dag met eindelijk een beetje zomerse omstandigheden! Eerst de stramme spieren van de kou en nattigheid een beetje bij laten komen vandaag …