De plannen waren goed voor deze winter. Ik had zelfs speciale kleding en laarzen aangeschaft om het ruim onder het vriespunt vol te houden in de boot en zelfs in de kajak. Een paar mooie heldere ochtenden zouden genoeg zijn geweest voor een complete serie winterfoto’s van de Biesbosch. Daar had ik er nog niet zo veel van. Op de grens van het voorjaar komt het gelukkig toch nog goed.
Voor de maandagochtend waren de weersverwachtingen meer dan goed: nachtvorst en mist in de ochtend. Het is dan altijd afwachten of het op een doordeweekse dag nog te doen is op de weg. Om kwart over zes nog geen ongelukken door de gladheid. Om half zeven besloot ik te vertrekken om er ruim voor zonsopgang te zijn.
Vanaf de Moerdijkbruggen zag ik dat het goed zou gaan worden. De boot was wit aangevroren, heerlijk. Op de kleine kreken een dun laagje ijs dat krakend onder de boot door gleed in een witte wereld, de wereld van de witte wieven.

Met het statief, de Canon 5D mark III, de Zeiss Distagon 21mm f/2.8 ZE, een stapeltje Lee-filters en een bak koffie ben ik hier en daar de oever op gegaan. Er moest redelijk snel en met een goed plan gewerkt worden. Voor je het weet is het gedaan met deze sfeer.

 

Een witte berijpte Biesbosch. Weinig keuze om wat betreft de richting van het licht op deze locatie. Snel verder.

 

Voorjaarsgroen en winter in één foto.

 

De zon kwam er al snel aan te pas en deed de lucht blauw kleuren. Dat was niet de bedoeling en dus wat foto’s met de zon in de rug gemaakt, zodat de lucht niet aan één kant flets kleurt en de andere kant blauw. Thuis meteen aan de slag gegaan met Lightroom en Photoshop om de sfeer vast te houden en meteen in de foto te stoppen.

 

Zo zag bovenstaande foto er ongeveer uit zonder nabewerkingen.

 
Morgen komt er weer een dergelijke ochtend aan. Misschien wordt het wat!

Tot de volgende.

Bas