Nog steeds is het de week van de ijsvogels. Vandaag twee zussen langs, Diny en Martha. Martha is een zeer ervaren natuurfotograaf, haar zus had nog nooit een ijsvogel gezien. Dat is leuk! Wie ooit iemand in de ogen heeft gekeken die voor het eerst een ijsvogel heeft gezien en dan ook nog op een meter of 4 afstand, weet dat. Afgezien van een beetje weinig wind, waren de omstandigheden perfect. Bij het naderen van de ijsvogellocatie bleken de ijsvogels al zeer luidruchtig aanwezig. De schuiltent stond nog maar net, camera’s op statief en de dames comfortabel op de stoeltje, of de eerste ijsvogel diende zich al aan met de eerste bak koffie in de hand. Super! Even later ving deze een visje en niet veel later twee ijsvogels (weer het broertje en zusje) op een meter of twee naast elkaar op de takken voor de schuiltent. Dit wordt een topochtend en was het eigenlijk al binnen 10 minuten. Nu moest ik even wachten tot beide ijsvogels even uit het zicht waren om de dames alleen te laten; die vermaken zich wel.

Ik zou wat gaan observeren en een klein rondje varen. Natuurlijk had ik mijn camera mee. De 100-400mm ging erop en maar eens kijken of er in de omgeving nog wat te zien is. De regen van de afgelopen week is erg goed geweest voor het stof. Dit zorgt voor prachtig gerestaureerde kleuren. Bovendien nog een klein beetje damp op het water.

Inmiddels trok de lucht open en werd het licht mooier en mooier. Gewoon vanuit de boot even wat fotograferen. Geen poespas, geen bijzondere voorbereidingen, gewoon zien wat er allemaal voorbij zou komen. F8 and be there … Dit viel bepaald niet tegen, de Biesbosch in een schilderachtig kleurenpalet!

 

 

 

 

 

 

Bijna terug bij de ijsvogellocatie toch nog even een kreek in, achteraf gezien met een zeker voorgevoel dat er iets bijzonders te wachten stond.

 

Zo fraai zag ik een overzwemmende ree niet eerder in glad donker water én het vroege ochtendzonnetje erop. Wat een superochtend!

De dames hadden zich ook goed vermaakt met de ijsvogels. Deze waren nog verschillende keren teruggekomen. Rond een uur of 9 werd het wat minder met de actie en besloten we nog even te verkassen, nadat ik ze uitgebreid had geobserveerd met de verrekijker bij de hand. Hier zouden ze nog 4 maal op de tak gaan zitten die nog dichterbij stond. Enfin, het kon niet op vandaag!