Specialisatie in een bepaalde soort of een bepaald gebied loont. Er wordt steeds meer inzicht verkregen in het gedrag van de dieren. In het geval van het complexe bestaan van de Bevers is dat erg interessant. Daarnaast levert het leuk beeldmateriaal op dat dit gedrag in beeld brengt om het weer te delen op een blog als deze. Ook de ‘spullen’ zijn er volledig op aangepast en dat levert net dat beetje extra op. De iets grotere pixels van de Canon 5D mark III geven wat meer ruimte in de hoge ISO’s en net wat minder beweging. De autofocus bewijst ook grote diensten in donkere omstandigheden op nog donkerdere dieren. De 1D mark IV had hier meer moeite mee. De 5D3 heeft een wat gemakkelijker te bedienen spot auto-focus. Een gedeelte van de focus-sensor wordt hiermee afgedekt. Zodoende zit de scherpte altijd precies op het juiste punt.

Het vorige Beverblog ging over een gewonde Bever die schijnbaar wat territoriale problemen had gehad. Inmiddels is ook duidelijk met welke ‘clan’ hij problemen heeft gehad. Aan weerszijden van zijn leefgebiedje liggen twee burchten. De één al wat ouder dan de ander. Zonder problemen zwemt hij het territorium van de ene familie binnen en doet daar rustig zijn ding. Van deze familie zal hij geen last hebben gehad en is hoogstwaarschijnlijk familie van ze. Bij het langsvaren langs de andere burcht werd duidelijk hoe agressief deze verdedigd wordt. Klap met de staart, waarna de Bever achter de boot aanzwom om ons te verjagen. Deze Bever is hoofdverdachte in deze zaak!

 

Deze Bevers doen het wat rustiger aan met het verdedigen van hun territorium en plegen eerst overleg. Voorzichtig wegvaren is hier de enige optie …

 

Zelfde flank als in het vorige blog. Geheel hersteld en niets meer te zien van de verwondingen! Hij gedraagt zich ook niet meer ‘zielig’ zoals te zien is aan de volgende foto’s.

 

 

Hij laat zich nog steeds gemakkelijk benaderen en is gemakkelijk te herkennen; altijd op dezelfde plaatsen en het ‘gangetje’ waarmee hij zich voortbeweegt. Verder heeft hij iets andere ogen dan de anderen.

 

Verder zijn er niet veel Bevers die zich op zulke korte afstand laten benaderen. Bij de anderen in dit gebied heeft het geen zin. Ze zullen een klap met de staart geven, waarna ze allemaal zijn gealarmeerd en zelfs deze Bever is vervolgens niet meer te zien.

 

Met het vermijden van de territoriale Bevers blijft het een ‘heel gedoe’ en ook bij de wat minder schuwe is grote voorzichtigheid geboden om ze niet te verstoren!