Na de korte vakantie van een weekje Drenthe met Nancy en Gaia waren de ijsvogels aan de beurt. Het blijft voor iedereen een geweldige ervaring om ze dichtbij ‘op de stok’ te krijgen. Voor mezelf ook, dus een dag van tevoren even kijken en verkennen hoe het ermee staat. Het zag er goed uit, volop gefluit in het poeltje waar ik ze verwachtte.
Een dag later draaide helaas de wind en kwam nu vanuit het oosten. Dan daalt het waterpeil zienderogen en wordt het moeilijk. Met slechts twee landingen moesten mijn gasten het deze ochtend doen. Gelukkig kwamen we in de vroege ochtend wel twee bevers tegen die ze hebben kunnen fotograferen en de Biesbosch-sfeer in het algemeen doet iedereen goed natuurlijk. Het is een soort minivakantie. Even eruit.

De volgende dag had ik weer twee gasten voor de ijsvogels. Met de wind nog steeds uit het oosten en nu nog wat meer aangewakkerd, had ik er een beetje een hard hoofd in. Nu liep het echter anders. Bij het opzetten van de (nieuwe) schuiltent landde er al één op de tak die helaas schrok van mijn bezigheden. Die komt wel terug, hoopte ik. Vanaf een afstandje besloot ik mee te kijken. Na ongeveer drie kwartier een lange fluittoon en zat er alweer één op de tak. Super! Hij bleef ook lekker lang zitten, dat maakte deze ochtend al geslaagd. Die zitten hun foto’s wel te maken daar …
Bij het pellen van een eitje zag ik hem duiken, weer terug vliegen en een erg grote vis in het water vallen.
Daarna werd het nog gekker; niet veel later ging er een tweede ijsvogel bij zitten. Iets wat zelden gebeurt met hun territoriumdrift. Deze hebben minimaal drie weken naast elkaar in het nest gezeten en blijven nog steeds bij elkaar als hechte broer en zus. Prachtig om te zien!
Daarna nog een paar landingen. Na een paar uurtjes maar even kijken, bakkie doen en hun foto’s bekijken. Feestje in de tent dus en mijn mond viel open van verbazing toen ik de foto zag van de ijsvogel met die reuzenvis in z’n snavel!
Deze dus:

Ik denk dat het om een rivierdonderpad gaat, een tamelijke zeldzame vis voor de Nederlandse wateren. Jammer voor dit exemplaar, maar goed nieuws dat ze er dus zitten!

Terwijl ik achter de schuiltent zat mee te kijken, landde de ene na de andere ijsvogel op de tak en op een zeker moment zaten er weer twee op. Super, super, super! Dezelfde avond nog mailde Peter deze foto om op de website te zetten. Nog even nagenieten …