Alleen al voor de IJsvogels streek ik bijna vier jaar geleden neer in de Biesbosch. De Biesbosch is ideale habitat voor ze met de ondiepe kreken, ontelbare overhangende wilgen en vele wortelkluiten die perfect als nestplaats dienen. Het eerste jaar zag ik er zo veel dat ik niet eens wist waar te beginnen. Zo gemakkelijk was het ook niet om een goede plek te vinden om ze te fotograferen met de moeilijk begaanbare oevers. De voorgaande jaren was ik er zo intensief mee bezig geweest dat de motivatie op een laag pitje stond. Het jaar daarop zou ik er tegenaan gaan. Na de strenge winter was alles echter anders. Ik zag ze nog maar nauwelijks. Balen …

Na de bijzonder zachte winter is weer alles anders; de IJsvogels in de Biesbosch vliegen weer om je oren. Zo snel kan het gaan. Een geschikte plek vinden om ze te fotograferen was nog steeds niet gemakkelijk. Meestal zit je ergens in de schaduw. Niet echt motiverend. Door er nu vaker te zijn dan ooit kwamen langzamerhand de visstekken in beeld. Deze boden erg goede perspectieven omdat niet overal overhangende wilgen staan op deze visstekken. Hier ontstond een mooie samenwerking met de Bevers als betrouwbare leveranciers van IJsvogeltakken! De wilgentakken zijn mooi kaalgevreten en er zit zelfs een mooie punt aan om ze gemakkelijk in de bodem te steken.

Gisteren was een mooie dag om er vol motivatie tegenaan te gaan. In de vroege ochtend zaten ze regelmatig op de takken die ik strategisch had geplaatst. Helaas nog in tegenlicht, maar dat zou in de middag wel goed komen. Ondertussen ging ik op zoek naar plaatsen waar de Visarenden hun vissen opeten in (meestal) hoge dode bomen. Zo’n plaats was al snel gevonden, maar ook weer het licht tegen. Wat nu, tentje bij de Visarenden of bij de IJsvogels? Terug naar plan ‘A’ en voor de IJsvogels gekozen en geen impulsieve beslissing vandaag. Dat duurde even langer dan in de ochtend. Het was dood tij en op dat moment zijn de visjes niet actief aan de oppervlakte aanwezig op de bewuste plek. Dat zou nog even duren, maar het plan werkte. Op de valreep een jong IJsvogeltje op de tak op nog geen vier meter voor de lens! En nu de foto’s in extra groot formaat van 900 pixels breed i.p.v. de gebruikelijke 800. Even op een foto klikken om deze op groter formaat te zien.

100% crop van de Canon 5D mark III i.c.m. EF 300mm f/2.8L IS II + 2x converter; ISO 200; F8.0 en 1/250 seconde. Bovenstaande foto’s zijn nauwelijks gecropt.

Zin om ook vanuit de schuiltent ijsvogels te fotograferen? Schrijf je in voor deze workshop.

Bas