Zoals op het weblog duidelijk is te zien: met de ijsvogels komt het erg laat op gang dit jaar. Er zijn verschillende verklaringen. In het vroege voorjaar is de waterstand enorm hoog geweest waardoor mogelijk vele nesten zijn weggespoeld. Hier was ik niet bij en heb het niet gezien. Ik heb het wel vernomen van verschillende ijsvogelliefhebbers. Zelf heb ik een totaal gebrek aan vis gezien in de kleine kreken en een gebrek aan waterplanten. Daar is sinds een paar weken verandering in gekomen. De laatste weken zijn er dan ook veel meer ijsvogels te zien!

Nu valt het ondanks de vele mogelijkheden niet mee om een geschikte ijsvogellocatie te vinden, zelfs niet in de Biesbosch:

• Het is handig als er ijsvogels zitten.
• Je moet er op de oever mogen komen.
• Een stek waar de ijsvogels vissen.
• Niet al te veel andere gunstige takken over het water.
• Niet te dicht bij het nest in de buurt.
• Het licht moet goed zijn!
• De ijsvogels moeten er dekking hebben voor roofvogels.
• De stek moet buiten het zicht van de ijsvogels te benaderen zijn.
• De schuiltent moet een goede achtergronddekking hebben.
• De stek moet buiten het zicht van recreanten liggen.
• Liefst weinig muggen; maar dat is niet gelukt …

 

Tot zover het programma van eisen aan de ijsvogellocatie. Het zal niemand verbazen dat het dit jaar even heeft geduurd. Een stuk verderop zitten de ijsvogels nu nog te broeden en zodoende nog weinig actie op de tak.
De vele schubben op de tak stemden meteen hoopvol! Al na een kwartiertje kwamen ze beide in formatie voorbij gevlogen maar sloegen de tak  over. Even later hoorde ik één van de ijsvogels weer terugkeren richting het nest. Ik zat prima en nam er een boterhammetje en een bak koffie bij. Wat een rust hier; heerlijk!
Ondertussen was het licht bijzonder fraai geworden. Het zonnetje schuin erop, tussen de bomen door. Van mij mag ie komen! Dat duurde niet al te lang. Zoals gewoonlijk zat hij daar plotseling, zonder dat je hem aan ziet komen. Zeker een kwartier lang bleef hij zitten. Loeren naar de visjes onder hem en vervolgens ging hij uitgebreid zitten poetsen. Het is dus typisch de tak waar ze ‘hun eigen dingen’ doen en waar ze rusten, terwijl ze met één oog open de visjes eronder in de gaten houden. Dit gaan mooie weken worden zodra de eieren zijn uitgebroed en ze hun jongen gaan voeren. Nog een paar dagen en het is zover!

Strijklicht; ik ben er gek op …

 

En nog even naar de bevers, al snel kwam de eerste tevoorschijn vanuit de donker oever!

 

Op deze locatie zijn ze een stuk schuwer dan die waar ik de bevertours doe. Rustig aan dus en de boot heel langzaam verplaatsen met de elektromotor op de laagste stand. Zo kwam hij op de oever scharrelend goed in beeld.

 

Inmiddels kwam er een tweede bever tevoorschijn, maar ook een boot. Even snel een foto’tje op afstand gemaakt.

 

Even waren ze wat van slag en begon het al te schemeren. Ik besloot even uit hun gebied weg te gaan tot ze weer tot rust waren gekomen en weer de kant op gingen. Dat deden ze!

 

Inmiddels met ISO 3200; F2.8 en slechts 1/20 seconde met 300mm. Zo op hun gemak waren ze onverstoorbaar en ze zaten mooi in de dekking van een wilg. Ruim een half uur heb ik er op zeer korte afstand van mogen genieten!

 

En weer even een nieuwe tak halen. Ik vond het mooi geweest en voer in het donker dik tevreden naar de haven.