Sinds Nancy en ik samen zijn, al bijna 25 jaar, is dit nog nooit gebeurd; zonder wekker stond ik om kwart voor zes naast mijn bed en klaarwakker. Dit op mijn vrije dag. Zou het toch nog goedkomen?
De omstandigheden leken erg goed voor damp op het water. Koffie zetten, een paar (spelt!)bammetjes gesmeerd en op naar de Biesbosch. Ik had besloten mezelf een privé-tour cadeau te geven.
Toch weer dat kleine beetje wind bij aankomst, net te veel voor echt zware damp boven het water. In het centrum van de Biesbosch blijft het altijd wel even hangen. Opschieten dus en een stuk volgas over de rivier om maar snel uit de wind te zitten in het centrum van de Brabantse Biesbosch.

 

Bij iedere bocht een verrassing.

 

Van koele damp in de schaduw …

 

Naar heerlijk helder ochtendlicht. Deze was even lastig met een 0.6 ND-filter, maar met wat puzzelen is er niets van te zien en de helderheid onder en boven precies gelijk. Goed te zien dat de herfst is begonnen.

 

Even verderop is de damp nog blijven hangen.

 

Deze ijsvogel haalde mij in … Er zijn er nu weer even veel als vorig jaar rond deze tijd.

 

Met het oog op de ijsvogeltrip van morgen, even een schuiltentje bij één van de ijsvogeltakken neergezet. Het duurde niet al te lang voordat dit volwassen mannetje landde. Dat komt wel goed morgen! Zie ook de slijtplek op de tak als gevolg van de vele landingen die er gemaakt worden. Zie ook dat de rui al een beetje is begonnen voor deze ijsvogel.

 

Daarna nog even op zoek naar de ‘gemakkelijke’ visarend. Het was even zoeken, maar uiteindelijk kwam ik hem biddend boven het water tegen en maakte een fraaie duik. Helaas mistte hij. Even later joeg hij een buizerd met veel geschreeuw weg. De zorg dat het hier om een verzwakte en/of zieke vogel gaat is nu wel weg. Super! De afstanden die deze vogel in korte tijd aflegt zijn enorm. Lekker naar huis dus …
Deze foto is van afgelopen maandag.

 

Morgen weer een nieuwe dag in de Biesbosch. Tot het volgende blog!