Minder vaak dan de bedoeling gaat het verkennen in de Biesbosch door voor het nieuwe seizoen. Het is en blijft erg koud, zeker op het water. Gisteren was het door het flauwe zonnetje eventjes te doen. Kajakken dus! In kreekjes waar ik nog nooit was geweest keek ik mijn ogen uit. Foto’s van deze pareltjes volgen later wanneer het licht wat fraaier is, want het was uiterst saai en grijs wat het licht betreft. Ik was er vroeg in de middag en dus niet raar dat ik er geen Bevers heb gezien. Daarom even doorgepeddeld naar een andere kreek om even te kijken hoe een oude bekende het maakt. Deze Bever liet zich vorig jaar uiterst gemakkelijk benaderen. Regelmatig zat hij op nog geen 5 meter van de boot op een tak te knagen. Vorig jaar eind maart troffen we hem al en altijd alleen. Tot eind april toen hij vergezeld werd door een andere Bever. Langzaamaan schoven ze steeds wat verder naar achteren de kreek in, totdat we ze telkens op dezelfde plaats, zelfde tijd tevoorschijn zagen komen. Misschien dat ze zich hier gingen vestigen?

 

19 mei 2012: Het vestigen is niet zonder slag of stoot gegaan. Duidelijk dat ze hun plekkie hebben moeten veroveren …

Het was een flink eindje peddelen naar de andere kreek. Wel lekker om warm te worden. Wat een kou. Eindelijk weer eens een IJsvogel gezien onderweg! Daar word je weer warm van. Bij de monding van de kreek was het leuk om mij bekende burchten nu eens in volle omvang te zien. Soms gaan ze zowel de hoogte als de breedte in, andere worden verlengd als een soort rijtjeshuizen met aanbouw. Op de plek van de oude bekende was veel Bever-activiteit te zien. Veel nieuwe ‘glijbanen’ en heel veel Beverhoutjes langs de kanten. Ze waren ze helaas nog niet thuis, of juist wel. Even doorgepeddeld om sporen te zien. Die waren er genoeg! Op de terugweg kwam plots een Bever tevoorschijn via een ‘glijbaan’. Meteen herkende ik hem!

 

Een gevoel van herkenning toen ik hem tevoorschijn zag komen. Achter hem zag ik een kleine ‘beginnersburcht’. Meer dan een stapel takken is het nog niet, maar ze hebben zich hier dus duidelijk gevestigd!

Wat meteen opviel is dat hij zich wat van mij aantrok, terwijl ik nauwelijks geluid maakte met de kajak en de camera op de ‘silent-mode’. Heel even ging hij aan een takje knagen dat voor de burcht in het water lag, maar stopte daar meteen me toen hij mij in de gaten kreeg. Ook meteen een klap met de staart! Zo ken ik hem niet. Misschien dat ie nu extra alert is om zijn burcht te verdedigen, of er zitten kleintjes aan te komen. Misschien dat ze geen bezoekers meer gewend zijn na deze lange winter? Ik weet het niet. De tijd zal het leren. In ieder geval was ik op dit moment niet welkom en heb daar gehoor aan gegeven en ben via de andere kreken teruggepeddeld.

Er was nog licht genoeg om met de kajak in de boot even bij een andere kreek te gaan kijken, waarvan ik de bewoners redelijk goed ken. Deze bewoners lieten zich wat gemakkelijker bekijken. Helaas maar even, want het begon toch al te schemeren toen ik daar goed en wel in de kajak zat.

 

Even een foto’tje van de knagende Bever. Het ging nog net op ISO 3200.

 

Bij het terugpeddelen naar de boot kwam er nog eentje aanzwemmen. Ik naar rechts zodat hij er aan de linkerkant langs kon zonder problemen of staartklapperen. Even een rondje om de kajak en hij ging de kreek in. Zie ook de boot voor anker op de achtergrond. Deze zijn duidelijk wat gemakkelijker in de omgang!

Tot het mooie weer van volgende week! Het gaat met een zonnetje naar de 15 graden, volgens de voorspellingen dan …

Grts,

Bas